Dê o nome dos seguintes íons:
(a)
(b)
(c)
(d)
(e)
(f)
(g)
(h)
(i)
(a)
(b)
(c)
(d)
(e)
(f)
(g)
(h)
(i)
Passo 1
O enunciado pede para darmos o nome de vários ânions, alguns oxiânions, outros monoatômicos ou poliatômicos sem oxigênio. O conteúdo envolvido é a nomenclatura inorgânica de ânions:
- Para oxiânions, usa-se o sufixo “-ato” no caso de maior número de oxigênios e “-ito” para um oxigênio a menos, com prefixos como “di-” se há dois átomos do elemento central.
- Ânions com hidrogênio usam prefixo “hidrogeno-” (ou o nome clássico com “bi-/bis-”).
- Espécies que contêm enxofre e oxigênio com número de oxigênios extra usam prefixo “tio-”.
- Monoatômicos recebem o sufixo “-eto” (por exemplo, é “sulfeto”).
Passo 2
Vamos aplicar essas regras caso a caso, identificando primeiro o tipo de ânion:
. Cr
e C
são oxiânions de cromo.
. P
, S
e S
são oxiânions de fósforo e enxofre.
. HS
é um oxiânion hidrogenado de enxofre.
.
é um tiossulfato.
. SC
é um ânion sem oxigênio, porém poliatômico (tiocianato).
.
é um ânion monoatômico (sulfeto).
Passo 3
Agora nomeamos cada espécie segundo as regras:
- Em oxiânions de cromo, Cr (quatro O) é “cromato” e C (sete O, dois Cr) é “dicromato”.
- Em oxiânions de fósforo, P é “fosfato”.
- Em oxiânions de enxofre, S é “sulfato” (quatro O) e S é “sulfito” (três O).
- HS , com um H a menos de oxigênio, é “hidrogenossulfito” (nome clássico: “bisulfito”).
- , onde um O extra é trocado por S, é “tiossulfato”.
- SC
, sem oxigênio, é “tiocianato”. - , monoatômico, é “sulfeto”.
Resposta
(a) íon cromato
(b) íon tiocianato
(c) íon fosfato
(d) íon sulfito
(e) íon sulfeto
(f) íon sulfato
(g) íon hidrogenossulfito (ou bissulfito)
(h) íon tiossulfato
(i) íon dicromato
(b) íon tiocianato
(c) íon fosfato
(d) íon sulfito
(e) íon sulfeto
(f) íon sulfato
(g) íon hidrogenossulfito (ou bissulfito)
(h) íon tiossulfato
(i) íon dicromato